ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ….
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;
Δύο χρόνια μετά από τις διάτρητες ηλεκτρονικές εκλογές – παρωδία είχε ξεκινήσει η Κεραμέως (και μάλιστα εκτός διδακτικού ωραρίου) για τα υπηρεσιακά συμβούλια οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε και πάλι να εκλέξουμε τους αιρετούς εκπροσώπους μας. Οι γραφειοκρατικές παρατάξεις του "υπεύθυνου"- βλέπε συμβιβασμένου- γραφειοκρατικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΠΕΚ, ΔΙΚΤΥΟ, ΣΥΝΕΚ) αποφάσισαν φέτος, όπως θα περίμενε κανείς, τη συμμετοχή τους. Η παράταξη της ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) επέλεξε την αποχή, επικαλούμενη τον ηλεκτρονικό χαρακτήρα της κάλπης, ενώ στις Παρεμβάσεις - Συσπειρώσεις δεν λείπουν οι εσωτερικές αντιθέσεις. Ένα μέρος τους προκρίνει την επιλογή της αποχής επικαλούμενο αποκλειστικά και μόνο τον ηλεκτρονικό χαρακτήρα της διαδικασίας, ενώ ένα άλλο κομμάτι τους (πάντως εξαιρετικά μειοψηφικό) φαίνεται να συζητάει τη συμμετοχή στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια, ακόμα και παρά την ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Ωστόσο καμία συνδικαλιστική δύναμη της αριστεράς δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα ΥΣ, αρκεί οι εκλογές να πραγματοποιούνται δια ζώσης και εντός διδακτικού ωραρίου.
Από τη μεριά μας, υποστηρίζουμε πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ψηφιακή κάλπη, αλλά αυτή καθαυτή η συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα υπηρεσιακά συμβούλια και θεωρούμε ότι είναι τώρα περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να ανοίξει αυτή ακριβώς η συζήτηση. Για το σκοπό αυτό καταθέτουμε, ως Αντικαπιταλιστική Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών, τους προβληματισμούς μας:
Είναι τα ΥΣ κατάκτηση του κινήματος στην εκπαίδευση;
Όχι. Πότε η σύσταση των ΥΣ και πολύ
περισσότερο η συμμετοχή εκπροσώπων των
εκπαιδευτικών σε αυτά δεν υπήρξε αίτημα
κανενός αγώνα του εκπαιδευτικού
κινήματος. Αντίθετα ήταν διακαής πόθος
της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας
που προμήθευε με τον τρόπο αυτό διαχρονικά
το υπουργείο με ένα επιπλέον εργαλείο
απόσπασης της συναίνεσης των εκπαιδευτικών
στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Τα
υπηρεσιακά συμβούλια δεν είναι όργανα
ουδέτερα. Αντίθετα είναι βασικότατο
τμήμα του μηχανισμού προώθησης των
επιδιώξεων της πολιτικής ηγεσίας του
υπουργείου το οποίο για τους εκπαιδευτικούς
είναι διπλά αντίπαλος: τόσο σαν εργοδότης
όσο και σαν εκφραστής των επιδιώξεων
της άρχουσας τάξης στην εκπαίδευση.
Ποιοι "κάνουν κουμάντο" στα ΥΣ;
Πάντως όχι οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών.
Τα ΥΣ Εκπαίδευσης είναι κρατικά όργανα
εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών νόμων,
που υπηρετούν τα συμφέροντα των κοινωνικών
ελίτ και αντιστρατεύονται τα συλλογικά
συμφέροντα των εκπαιδευτικών και της
εκπαίδευσης γενικότερα. Νόμων που
γράφονται καθ' υπαγόρευση των "δεξαμενών
σκέψης" του διεθνούς κεφαλαίου,
ψηφίζονται ασμένως από το κοινοβούλιο,
ενώ τα ίδια τα ΥΣ και πολύ λιγότερο οι
αιρετοί, δεν έχουν το δικαίωμα όχι να
τους κρίνουν, αλλά ούτε καν να γνωμοδοτήσουν.
Αν εκείνος που απειλεί το εργασιακό
συμφέρον μας και το αγαθό της παιδείας
είναι η κυβέρνηση με τους νόμους της,
τότε τα ΥΣ που απλώς εφαρμόζουν τους
νόμους αυτούς είναι το πιο ακατάλληλο
μέρος για να υπερασπίσει κανείς αυτό
το συμφέρον. Οι αιρετοί εκπρόσωποι των
εκπαιδευτικών δεν είναι στα ΥΣ παρά μια
μειοψηφία, έτσι που και με τις καλύτερες
των προθέσεων από μέρους τους, οι νόμοι
θα εφαρμόζονται και μάλιστα επί τα χείρω
για να φανούν αρεστοί στον προϊστάμενό
τους στο Μαρούσι οι Διευθυντές Εκπαίδευσης
που προεδρεύουν στα ΥΣ.
Μήπως η συμμετοχή μας στα ΥΣ δημιουργεί αντίβαρο στην τάση των διοικήσεων για αυθαιρεσίες και άδικη μεταχείριση των εκπαιδευτικών; Μήπως μπορεί να εξασφαλίσει τον έλεγχο της διοίκησης και την τήρηση της νομιμότητας ώστε να αποτρέψει την καταστρατήγηση των νόμων εις βάρος συναδέλφων-συναδελφισσών;
Και εδώ η απάντηση είναι αρνητική.
Καταρχήν το πρόβλημα δεν είναι η
καταστρατήγηση των νόμων, άλλα ίδια η
ύπαρξή τους. Οι περισσότερες αδικίες
προέρχονται από τους ίδιους τους νόμους
και θίγουν οριζόντια το σύνολο των
εκπαιδευτικών. Ας αναλογιστούμε -για
παράδειγμα- πώς και πού θα τοποθετηθούν
"δίκαια" οι εκπαιδευτικοί όταν
αυτοί δεν φτάνουν για όλα τα σχολεία;
Πώς διαλέγει ο αιρετός ποιος θα τοποθετηθεί
στην περιοχή με τα ακριβά και ποιος στην
περιοχή με τα φθηνά νοίκια, όταν αυτά
απειλούν την επιβίωσή μας; Πώς ο "καλών
προθέσεων" αιρετός θα αποφύγει να
στρέψει τον έναν/μία εκπαιδευτικό
εναντίον του/της άλλου/άλλης; Η αιρετή
εκπροσώπηση των εκπαιδευτικών από την
ίδια της τη φύση ευνοεί τις εξυπηρετήσεις
των κάθε λογής "ημετέρων", το γνωστό
μας ρουσφέτι και το αλισβερίσι, στο
οποίο οι αιρετοί είτε συμμετέχουν
κανονικά είτε τουλάχιστον το νομιμοποιούν
με την παρουσία τους. Η λειτουργία λοιπόν
του ΥΣ πάνω στη βάση του νόμου μόνο το
ατομικό συμφέρον του ενός /μιας
εκπαιδευτικού εναντίον του/της άλλου/άλλης
μπορεί να υπερασπίσει.
Δεν θα ήταν προς το συμφέρον μας να εκλέξουμε αιρετούς έντιμους και με αγωνιστικές περγαμηνές;
Ούτε η εντιμότητα ούτε το αγωνιστικό
παρελθόν αποτελούν κάποιου είδους
εγγύηση και ασφαλιστική δικλείδα. Είναι
αλήθεια ότι πολλές φορές "έντιμοι"
αιρετοί πήραν πάνω τους όλη τη χαμαλοδουλειά
των ΥΣ (κατάρτιση πινάκων τοποθετήσεων
με τα μόρια και τα κοινωνικά κριτήρια,
υπολογισμός ωρών για κενά και πλεονάσματα)
προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τα
λάθη. Είναι επίσης αλήθεια ότι υπάρχουν
περιπτώσεις αιρετών που υπέστησαν
διώξεις, πειθαρχικές αλλά και ποινικές,
υπερασπίζοντας στα ΥΣ τα συμφέροντα
των εκπαιδευτικών και τις μορφωτικές
ανάγκες των μαθητών. Όσο κι αν κάτι
τέτοιο τους τιμά προσωπικά, δεν αλλάζει
δυστυχώς την εικόνα, ούτε πολύ λιγότερο
την ουσία των ΥΣ Εκπαίδευσης. Οι ίδιες
οι διώξεις τους δίνουν την εικόνα του
μέτρου της αποτυχίας τους να επιβάλουν
ευνοϊκές αποφάσεις, επειδή βέβαια δεν
διώκονται για αποφάσεις που υπερψήφισαν,
αλλά για αποφάσεις που καταψήφισαν!
5.Μήπως όμως χρειαζόμαστε τους αιρετούς για να μαθαίνουμε τι συμβαίνει μέσα στα ΥΣ;
Ούτε αυτό ισχύει. Οι συνεδριάσεις των
ΥΣ γίνονται εν κρυπτώ μέσα σε τέσσερις
τοίχους και πίσω από ερμητικά κλειστές
πόρτες. Οι αιρετοί, χωρίς την ενεργό
συλλογική δράση των εκπαιδευτικών που
"εκπροσωπούν", είναι ευάλωτοι στις
πιέσεις της διοίκησης. Επιπλέον-και
εξαιτίας του γεγονότος ότι οι αιρετοί
δεσμεύονται από το υπηρεσιακό απόρρητο-
είναι αδύνατη η συλλογική μας πρόσβαση
σε πληροφορίες μέσω των αιρετών, όπως
πχ στοιχεία για κενά (που δεν τα αποφασίζουν
τα ΥΣ) ή το τι και το πώς των τοποθετήσεων.
Μόνο τα συλλογικά όργανα των εκπαιδευτικών
(ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ) μπορούν να δημιουργήσουν
τις προϋποθέσεις έμπρακτης μαζικής
αμφισβήτησης των αντιεκπαιδευτικών
νόμων. Η πλειοψηφία των αιρετών κινούνται
άλλωστε σαν το ψάρι στα θολά νερά των
πελατειακών σχέσεων και της συναλλαγής,
με το πιο εξαχρειωμένο, άλλωστε, τμήμα
τους να συμμετέχει στο βρόμικο αυτό
παιχνίδι.
Τι έχουμε κερδίσει από τη συμμετοχή στα ΥΣ;
Είναι βαθιά αυταπάτη η αντίληψη που θεωρεί πως τα ΥΣ μπορεί να λειτουργήσουν προς όφελος των εργαζομένων στην εκπαίδευση.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει δραματικά από τη συμμετοχή εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα ΥΣ. Ούτε οι αυθαιρεσίες των διοικήσεων έχουν περιοριστεί ούτε φυσικά έχει αποτραπεί η εφαρμογή των νόμων που ισοπεδώνουν την εκπαίδευση και τα εργασιακά μας δικαιώματα.
Ο θεσμός των αιρετών, το μόνο που έχει
καταφέρει είναι να παγιώσει την αντίληψη
πως για ό,τι αφορά την υπηρεσιακή μας
κατάσταση λόγο έχει μόνο ο αιρετός κι
όχι το σωματείο, γι’ αυτό και του
τηλεφωνούμε απευθείας. Ο αιρετός
λειτουργεί στην πράξη ως ένα αντισωματείο.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν μπορούν οι αιρετοί να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στους συλλόγους μας;
Κάτι τέτοιο είναι απλά αδύνατο. Οι
αιρετοί, είτε συμφωνώντας είτε διαφωνώντας,
συμμετέχουν τελικά στην συγκεκριμένη
εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών
και νόμων. Ο αιρετός είναι στα μάτια των
συναδέλφων ένας θεσμός με πελατειακό
χαρακτήρα. Ωθεί τον κάθε συνάδελφο να
στραφεί στον αιρετό προκειμένου να
εξυπηρετήσει το ατομικό του συμφέρον
ακόμη κι όταν- και μάλιστα ιδίως τότε-
όταν αυτό στρέφεται ενάντια στο ατομικό
συμφέρον ενός άλλου συναδέλφου του. Ο
θεσμός του αιρετού λειτουργεί ως
υπόστρωμα αναζήτησης ατομικών λύσεων,
μακριά από τη λογική της συλλογικής
διεκδίκησης και του μαζικού αγώνα.
Πρόκειται για έναν θεσμό που συνετέλεσε
και συντελεί στην εξαπάτηση των
εκπαιδευτικών, την εξαγορά συνειδήσεων
και τη συναίνεση στο ξεθεμελίωμα της
παιδείας και τον εξοστρακισμό της
ελεύθερης σκέψης.
Συμπέρασμα : Οι εκπαιδευτικοί της σχολικής αίθουσας έχουμε κάθε λόγο να σταθούμε αποφασιστικά απέναντι σε οποιαδήποτε συμμετοχή στα ΥΣ με τις μυστικές τους συνεδριάσεις και συμφωνίες. Να μη φορτωθούμε στην πλάτη μας μια συνυπευθυνότητα που δεν μας αναλογεί, παίζοντας σε ένα παιχνίδι στημένο. Αντί για συμμετοχή στα ΥΣ πρέπει να ζητάμε την πλήρη αποκάλυψη στις ΓΣ των ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ όλων των ζητημάτων που αφορούν τους εκπαιδευτικούς και του τρόπου που το κράτος επιτίθεται στους εκπαιδευτικούς και στην εκπαίδευση. Αυτό το έργο όμως είναι αδύνατο για έναν «σωτήρα» εκπρόσωπο που συναγελάζεται με τη διοίκηση πίσω από κλειστές πόρτες. Αυτό είναι δουλειά για το σωματείο που έχει την ευθύνη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.
Αποχή από τις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια.
Ούτε ένα κλικ υπέρ της κυβερνητικής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Ούτε ένα κλικ υπέρ της οικονομικής μας εξαθλίωσης.
Να οργανώσουν οι ΕΛΜΕ/ΣΕΠΕ Επιτροπές Ελέγχου των ΥΣ με μέλη εκλεγμένα και ανά πάσα στιγμή ανακλητά από τη Γενική τους Συνέλευση.
Να σπάσει το κρατικό απόρρητο στις συνεδριάσεις των ΥΣ. Όχι κεκλεισμένων των θυρών συνεδριάσεις των Υπηρεσιακών Συμβουλίων. Δημοσίευση των πρακτικών των συνεδριάσεων.
Νοέμβρης 2024
Αντικαπιταλιστική Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών
Ρεύμα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων ΠΕ & ΔΕ
Σχόλια